تبادل لینک هوشمند بهارباریحانه فراموشی
چشـــم هایم را می بنــدم با قلمــــــــوی ِ فصــل ها تصویـــری می کشــــــــ ــــــــم از بهــار آسمـــانی آبــی زمینــی سبـــز و پسرکـــی تنهــا غلـــت می خـــورم در میــان نـِی زارهـــــــــــــــا نـِی زارهـــای بـــاران خــورده تنپـــوشی می شـود برای تـَنــَم عطـــر ِ شکــــوفه های ِ یــاس می پیچــــد بَـر مشــام ِ خاطـــره ها و ناگهــان نَـم نَـم بـــاران نـــــــــوازش می کنـد صـــورتم را خیــــــــــــــــــ ــــــــــ ــــــــ ـــــــــس می شــَوَم بنفشــــه ی ِ یـــادت جـــوانه می زنــــــــ ـــ ــــــ ــــــد در حریـــم ِ دلــــــم پُـر می شــوم از حســــی شبیــه ِ یکــــــــــ خامـــوشی مطلـــق حســی شبیــه ِ بـــی تفـــاوتی بنفشـــه های ِ یــادت را لــه می کنــم زیـر پــای ِ احســــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــاسم پــاک می کنــم شبنــم ِ خاطــره ها را بـــال می گشـــــــــــــــایم پـــــــروانه می شــوم و بیــرون مـی روم از پیلــــــــــــــــــــــــــــــه ی رویــاهـایت نه اینکـه عشــــ ــــق نباشـد نه ... امـــا چیــزی به نـام " مـــا " در مـن مـُــــــــــــــ ـــــــــ ـــــــــــــرده اسـت رهــــایم آ ز ا د م به خــود تعلــــــــــــــــــــق دارم روزهــا آرامنـــد لحظـــه ها به آرامـــی از پــِی هـم عبـــــــور می کننــد بـــی آن که تـــ ــــــو باشـی دیگـر عاشقــــــــــانه های بهــاری ِ ســـال ها عــاشقی آن عشـــق بــازی های ِ شبــانه تــَب تـُنـــــــد عــاشقی و وسوســــه ی دوستــت دارم هـایت خیالــــــت را حـــــــوالی ِ رویـــاهـایم نمی بـــرد گفتـه بـودم مـرا به جـــــــــــاده ی بـی تفـاوتی ها نکشـان! امــــا تــ ـــو ... آن قــدر از سـال گذشتــه خستـــه ام که می خواهــم نه تـــــــ ــــو باشــی نه مــــ ــــــن خـود می دانــم با آتــش این عشــــــــــ ـــــــــق چگـونه کنـار آیـم آرامـــــــــم ... و آرامشــم را مدیـــون همــان خـــدایی هستــم که ســـالم را با صــــــدای ِ ترانــــه ی ِ بــاد و بــاران با مهــر گــل های بهــاری خــانه و با زمزمــــــــــه ی دعــــــــــــــــاهای سبــز مـــادر تحویـــــ ـــــل کـرد کنـار هفـــت سینــی که سیــن هشتـُمش را " سپــاس " از معبـــودی گذاشتـم که چــون مــن عــــاشق و تنهـــاست و روز سیـــــــزده خاطراتــت را از خانـــه ی دل به دَر می کنـم و گــِره می زنــم سبـــزه ی یــادت را به نیــت فرامـــــــــــــــــــــوشی به نیــت اتفــاق های ِ خـــوب به نیــت روزهــایی که رایحـــه ی ِ لحظــــــــــــــــــــــه هایش چـون روزهـــــــــــــــ ــــــــــــــــــای ِ بهــاری پـُر از عطـر بهــار نارنــج ها باشــد
نظرات شما عزیزان:
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: